21 Mart 2011 Pazartesi

Belki bir gün...
































Meşaleler ısıttı o soğuk havayı

Yer gök kaldırımlar deniz hep griydi
Deniz müzesi hatırlattı bana o maviliği

Dolmabahçe'den geçerken aklımdaydı
Kazandık denen maçlardaki hüsranları

Meşaleler ısıttı o puslu havayı

Beyaz düğündü ya da ilk aşk, siyah saçların ya da ben
Bunun gibi belirsiz orta şut karışımı hediyen

El ele tutuşmuş siyahla beyaz, biri neşeli biri hayalci
Belki de başkasının sevgilisi için gelmiş biri
Aslında okumuştuk gözlerindeki o düşünceyi

Meşaleler ısıttı o lanet havayı

Maviyi hatırlamak kanattı yaramı
Hem de denizin en gri zamanı



3 yorum:

Adsız dedi ki...

Benimse aklıma epeydir şu sözler geliyor:

"Birgün belki hayattan
Geçmişteki günlerden
Bir teselli ararsın
Bak o zaman resmime
Gör akan o yaşları

Benden sana son kalan
Bir küçük resim şimdi
Cevap veremez ama
Ağlar yalnızlığına

Ve işte arda kalan
Bir avuç anı şimdi
Koyup da bir başına
Bırakıp gittin beni

Sen yalnız değilsin
Biliyorum neredesin
Bu üzerdi beni
Yaşasaydın ve görseydin

Birgün belki hayattan
Geçmişteki günlerden
Bir teselli arasın
Bak o zaman resmime
Gör akan o yaşları"

Tuncay dedi ki...

http://www.youtube.com/watch?v=YXoaX_G8_uA#t=03m00s

- ... yaşayan efsane cengiz kurtoğlu, bol şanslar diyorum, sizi seven ...
- ben de hayatta cengiz'den başka kimseyi dinlemem, cengiz kurtoğlu.

serkan dedi ki...

oha adam ne kadar içten söylemiş ya :) duygulandım resmen..
teoman'ı dövme muhabbeti de efsaneymiş...