Dünkü bayram ziyaretinde anneannem bana yavaşça şunu söyledi:
"Bakma sen onlara, Beşiktaş'ı sakın bırakma."
Başta onun bunu bana söylemesine gerek yokmuş gibi görünse de, mesele o kadar basit değil aslında. Çünkü bu, öylesine söylenmiş bir söz değil, usulca dile getirilen bir hayat felsefesinin kulaklarda asla silinmeyecek bir tezahürü. Sevdiğinin peşinde koşmak, onunla anı yaşamak, onu asla bırakmamak, araya giren engellerde pes etmememek, sevdadan vazgeçmemek... Leş yiyicilerin (salt takım elbiseliler değil) olduğu ortamlarda bunu yapabilmek...
Anneannem bana bunları tekrar hatırlattı, sıradan geçen bir günde beni gülümsetti. Elleri öpülesi anneannem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder